پرواز کن دلم....پرواز کن تا ارتفاع یک پرچم سبز....پرواز کن تا روی شانه های یک آسمان سبز....پرواز کن تا شکارت کند امشب یک نگاه سبز.....

پرواز کن دلم... اینجا جایی برای قدم زدن نیست.....اینجا جایی برای دویدن نیست....پرواز کن دلم تا له نشدی زیر آوار این جشن های مردد....زیر بار این شیرینی های تلخ....پرواز کن تا دلی نشکنی امشب...پرواز کن تا اشکی روی چشمی ننشانی امشب....

هرچند سر گردانی دل من....ولی تو راهی شو خودش نشانه هایی می دهد....هر کجا نوری بود دستی بزن...هر کجا نسیمی بود پلکی بزن....هر کجا دیدی بوی عطری آمد صلواتی بفرست....

تو شاید امشب در کوچه پس کوچه های مدینه....یا در بیابان های داغ کربلا....نمی دانم یا گوشه ای از کناره های فرات.....مردی را ببینی که منتظر است.....تو پرواز کن شاید مردی را ببینی که روز تولدش را کنار نخل های کوفه برای گرسنگان خرما می چیند.....

تو امشب را ...فقط یک امشب را پرواز کن من قول می دهم همین که روی زمین نباشی دلت به نگاهی نورانی گره می خورد....من قول می دهم همین که روی زمین نباشی خدا هم تو را نشانه می دهد.....تو فقط پرواز کن دل من...نکند روی زمین تیری سرگردان شکارت کند.....نکند خونت هدر رود.....

امشب شک ندارم این حرف هایم کار دستم می دهد....می خواهم بروم ....می خواهم بروم برای امامم صدقه دهم...شاید قلب صبورش امشب کمتر بشکند.....می خواهم بروم هر چه شمع دارم به دستش برسانم...شاید شمع های تولدش بقیع را روشن کنند....

نفس نفس نزن دل من....پرواز کن ...فقط پرواز کن ...خواهش میکنم......