خوندن درسی که منفعت دینی واست نداره، ضــرره!

وقتی این جمله رو می شنیدم با خودم فکر می کردم واقعا این گفته چقدر درسته؟

 من که دنیای دور و برم رو فیزیک و ریاضی محصور کرده، چطور می تونم توجیه کنم که دین جدا از فیزیک نیست و در بطن هر پدیده ای یاد خدا و مخلوق ازلی می درخشه؟

مثلا خیلی وقت ها شنیدیم "خورشید پشت ابر" اما هیچ وقت نفهمیدیم چه ویژگی منحصر به فردی داره که بودنش مثل بودن امام در بین مردم تعبیر شده؟! خلاصه کنم حرفم رو... به خاطراین ذهن مشغولی بود که خواستم نشون بدم از ژرفای حرفای فیزیکی و فرمول های عجیب و غریب، دین هم یادش زنده اس! پس تو کتاب ها به دنبال حرف های تازه گشتم؛ حرف هابی از دل فیزیک، در انتظار خورشید...

وقتی استادی که مدتی واسم زمزمه کرده "اگر گلوله ای با سرعت اولیه ی مذکور به زمین بیفتد ارتفاعش چقدره؟" حالا همون استاد با این گلوله به زمین می افته... بیشتر منتظر عدالتت میشم.

وقتی قانون سوم نیوتون اعلام می کنه هرعملی را عکس العملی است مساوی و در خلاف جهت؛ اشتیاقم واسه روزی که عکس العمل شما رو نسبت به جور و ظلم زمانه ببینم... دو چندان میشه!

وقتی با چندین سال کار و فعالیت شبانه روزی به غنی سازی اورانیوم دست پیدا می کنیم تازه می فهمم واسه غنی شدن معنوی سال های سال تلاش و شب زنده داری لازمه.

وقتی دانشمندی که بمب هسته ای رو ساخته جایزه نوبل می گیره و همون بمب صدها و بلکه میلیون ها نفر رو خاکستر می کنه، پی می برم که ارزش آدمیت در حدی که به روزگار ما رسیده، به سمت صفر میل می کنه و من رو روز به روز واسه بودن در حکومت شما مشتاق تر.

وقتی با استفاده از اصل پارادوکس دو قلوها می دونیم اگه یه نفر با سرعت نور حرکت کنه و برگرده، جوان تر از کسی است که در شرایط معمولی زندگی کرده؛ دیگه تعجب نمی کنم که شما با وجود گذر 1138 سال از غیبتون تا به امروز، جوون به نظر بیاین.

وقتی جاذبه ی گناه با شتابی بیشتر از جاذبه ی گرانش زمین آدم ها رو به سمت خودش جذب می کنه و لذت انجام اون ها بیشتر از معنویت انسان ها رو فریب میده، خجالت میکشم بگم زودتر بیــــا..!

وقتی قانون کولن به من میگه نیرو با مجذور فاصله رابطه ی معکوس داره، همه ی توانم رو واسه کم کردن فاصله با شما به کار می برم تا با نیروی بیشینه به سمت جامعه ی آرمانیت هدایت بشم.

وقتی با صوت با صلابتت ندای "أنا بقیة الله" رو همه جا طنین انداز کنی، متحیر نمیشم که همه ی دنیا صدای دلنشینت رو بشنوند، چرا که حتماً سرعت صوت شما از 320 متر بر ثانیه بیشتره.

همه این حرفهای وقت و بی وقت رو زدم نه واسه اینکه فیزیک رو به رخ بکشم، واسه این که بگم:

حتی اگر از قوانین نیوتن هم سر در نمیاری؛

               نسبیت عــام و خــاص هم بلد نیستی؛  

                       حتی اگر mgh     رو تا حالا محاسبه نکردی

باز هم می تونی به معنای واقعی واژه ی انتظار،

                           لحظه لحظه ات رو پر کنی از عطر بهار...