هروقت چشمانت بارانی شد ، دلتنگ شو...
هروقت چشمانت بارانی شد ، غرق عشق شو...
هروقت چشمانت بارانی شد ، بدان جانی تازه یافتی...
هروقت چشمانت بارانی شد ، مطمئن شو کسی تو را دوست میدارد...
هروقت چشمانت بارانی شد ، از خدا طلب مغفرت کن!
هروقت چشمانت بارانی شد ؛
مغرور نشو! چون این گریه هایت از پاکی نیست!
از دلتنگی تو نیست ، از خستگی و پریشانی تو نیست...
از دلتنگی اوست ، از محبت اوست ، از بی فکری توست!
باور کن خدایی هست که اکنون باران رحمتش دارد بر چشمانت نازل میشود...
باور کن خیلی مهربانتر از آنست که منو تو بتوانیم درکش کنیم...
گاهی دوستش بدار ، فقط گاهی برای خیس بودن چشمانت از او تشکر کن!
همیشه طالب هوای مه آلود برای چشمانت باش!
همیشه از خیس بودنش خوشحال باش!
همیشه برای اشکهایت جشن بگیر!
اما هرگاه هفته ای گذشت و اشکی نریختی آنوقت از حال خود بترس!